گلکسی اس 10 لایت جدیدترین بالارده سامسونگ محسوب می شود که ویژگی های مناسبی دارد. در ادامه بررسی گلکسی S10 لایت برای شما آماده شده است.

سامسونگ در ابتدای سال جاری میلادی از دو گوشی هوشمند جدید، گلکسی نوت 10 لایت و گلکسی اس 10 لایت رونمایی کرد. به تازگی گوشی گلکسی S10 لایت در اختیار رسانه کلیک قرار گرفته و آن را مورد بررسی قرار داده ایم.

اوایل سال 2019 گوشی های سری گلکسی S10 وارد بازار شدند. در حالی که این محصولات به موفقیت مناسبی در بازار دست پیدا کردند، سامسونگ تصمیم گرفته با معرفی مدل جدیدی از این سری، فروش آن ها را افزایش دهد. گلکسی S10 لایت یک گوشی بالارده محسوب می شود که از مشخصات فنی قدرتمندی بهره می برد و به ویژگی های مناسبی مجهز شده است. در قیمت گوشی S10 لایت سعی شده که پایین ترین قیمت برای آن در نظر گرفته شود. در ادامه با بررسی سامسونگ گلکسی S10 لایت همراه ما باشید.

محتویات درون جعبه

همچون رویه معمول بازار، با خرید سامسونگ گلکسی اس 10 لایت یک دفترچه راهنما، کابل USB-C به USB-C و شارژر 25 واتی در اختیارتان قرار خواهد گرفت. به این نکته توجه داشته باشید که اگر رایانه شما پورت USB-C یا USB-A ندارد، برای اتصال موبایل به کامپیوتر باید یک کابل دیگر خریداری کنید.

 طراحی

از نظر ظاهری، گلکسی اس 10 لایت تفاوت‌های زیادی با سایر اعضای خانواده گلکسی اس 10 دارد. قاب پشتی این موبایل گویای همه چیز است زیرا ماژول دوربین اصلی به صورت مستطیلی بوده و شکل و شمایل دوربین سلفی نیز به نمایشگر Infinity-O موجود در دستگاه‌های سری گلکسی نوت 10 (Galaxy Note 10) شباهت دارد.

به هر حال، کیفیت جنس بدنه واقعاً چیزی از پرچمداران کم ندارد. پوشش رویی این موبایل شیشه‌ای بوده هرچند به نظر می‌رسد درخشندگی شیشه را ندارد. سامسونگ این نوع بدنه را ترکیبی از پلاستیک و شیشه می‌داند و اصلاً به همین دلیل است که وزن بسیار کمی هم دارد.

در هر صورت، این موبایل بسیار خوش‌دست است و به خاطر اینکه لبه‌های آن تیز نیستند این موضوع بیشتر احساس می‌شود. لبه‌های نمایشگر تا حدودی به سمت کناره‌ها کشیده شده‌اند تا ظاهر این تلفن همراه جذاب‌تر از دیگر پرچمداران کمپانی کره‌ای شود. با همه اینها، گلکسی اس 10 لایت همچون اکثر دستگاه‌های شیشه‌ای لغزنده است ولی حداقل اثرات انگشت و آلودگی‌ها کمتر روی آن باقی می‌مانند. این موضوع در نمونه مشکی رنگ بیشتر به چشم می‌آید.

در نگاه اول مشخص‌ترین چیزی که خواهید دید ماژول دوربین عقب مستطیل شکل می‌باشد. علی‌رغم اینکه این لنزها محصول سامسونگ را جذاب‌تر کرده‌اند ولی اصلاً لازم نبود این‌قدر برآمده باشند. در سمت راست این ماژول، یک ستون دوم هم به چشم می‌خورد که محل قرارگیری چراغ فلاش LED و سنسور اپتیکال و ثابت‌کننده تصاویر می‌باشد. این‌گونه حدس می‌زنیم که سامسونگ ماژول دوربین عقب گلکسی اس 10 لایت به این خاطر برآمده ساخته تا با دستگاه‌های سری گلکسی اس 20 (Galaxy S20) هماهنگی بیشتری داشته باشد.

خوش‌بختانه برآمدگی موجود چندان حاد نیست و آن‌طور که افراد فکر می‌کنند، وقتی روی سطح صافی قرار می‌گیرد لرزش زیادی ندارد.

فریم کناری از جنس آلومینیوم با پوشش رنگی درخشان است تا با سایر قسمت‌های موبایل هماهنگی داشته باشد. در سمت چپ، محل قرار دادن سیمکارت، در سمت راست دکمه‌های کاهش و افزایش صدا و پاور، در پایین پورت USB-C و میکروفون، و در بالا بریدگی اسپیکر مشاهده می‌شود.

همان‌طور که پیش از این هم گفتیم، نمای جلویی گلکسی اس 10 لایت شباهت زیادی به گلکسی نوت 10 پلاس (Galaxy Note 10 Plus) دارد ولی کناره‌های آن برآمده نیستند. به غیر از حاشیه مشکی رنگ پایینی، سه طرف دیگر نمایشگر بسیار باریک هستند.

نقطه سیاه رنگی که در آن دوربین سلفی قرار گرفته هم کوچک بوده و تقریباً در نزدیکی فریم بالایی جای‌گیری کرده است بنابراین فضای زیادی را اشغال نمی‌کند. مطمئناً چنین شیوه طراحی نسبت به ناچ‌ها کمتر دردسر ایجاد خواهد کرد.

 از نظر ارگونومیک هم بگوییم که به خاطر صفحه نمایش 6.7 اینچی، کار کردن به صورت یک دستی با گلکسی اس 10 لایت بسیار سخت خواهد بود. به علاوه، از نظر جرم نیز این دستگاه نسبتاً سنگین می‌باشد به طوری که وقتی آن را عمودی به جایی تکیه می‌دهید، به سمت جلو خم می‌شود. در این میان، نکته جالب آن است که وزن کلی این موبایل به 186 گرم می‌رسد حال آن‌که در آن منبع نیروی 4500 میلی‌آمپری حضور دارد. برای اینکه این موضوع را بهتر متوجه شوید، بد نیست بدانید که دو گوشی وان‌پلاس 7 پرو (OnePlus 7 Pro) و گلکسی نوت 10 پلاس با باتری کم‌ظرفیت‌تر و ابعادی مشابه، 200 گرم وزن دارند.

صفحه نمایش

نمایشگرها همواره جزو نقاط قوت گوشی‌هایی بوده‌اند که سامسونگ تولید کرده است و این حقیقت در مورد دستگاه‌های مقرون به صرفه این کمپانی بیشتر صدق می‌کند. اکثر موبایل‌های کمپانی کره‌ای از پنل‌های OLED بهره می‌برند بنابراین گلکسی اس 10 لایت هم دارای چنین صفحه نمایشی است. البته این نمایشگر مانند نمونه موجود در پرچمداران سری اس (S) و نوت (Note) با اسم Dynamic AMOLED شناخته نمی‌شود اما Super AMOLED Plus نام دارد. دقیقاً نمی‌دانیم کلمه پلاس به چه معناست ولی می‌توانیم این احتمال را بدهیم که از HDR10+ پشتیبانی می‌کند. مثلاً، گلکسی نوت 10 لایت به همین پنل 6.7 اینچی مجهز شده و علی‌رغم اینکه در اسم آن کلمه پلاس مشاهده نمی‌شود اما دارای توانایی پشتیبانی از HDR10 می‌باشد. همچنین، در دو نرم‌افزار یوتیوب و نتفلیکس می‌توان ویدیوها را با کیفیت HDR10 پخش کرد.

از نظر مشخصات فنی، نسبت صفحه نمایش به بدنه این نمایشگر به 20:9 رسیده و رزولوشن آن 2400*1080 پیکسل با یک ناچ سیاه رنگ در بالا جهت قرارگیری دوربین سلفی می‌باشد. در آزمایش‌های انجام شده و با افزایش نور نمایشگر به صورت دستی، رکورد 400 نیت به ثبت رسید ولی وقتی گزینه تنظیم خودکار روشنایی روشن شد، این عدد به 705 نیت افزایش پیدا کرد تا حتی در زیر نور خورشید نیز محتواها با بیشترین کیفیت ممکن به نمایش درآیند.

از نظر دقت رنگ، صفحه نمایش کیفیت بسیار بالایی دارد. حالت پیش‌فرض و روشن این موبایل Natural می‌باشد که حداقل و حداکثر به ترتیب دارای تفاوت رنگی 1.4 و 2.7 است. با روشن کردن گزینه Vivid، رنگ‌ها کمی حالت اشباع‌شدگی می‌گیرند و قرمز، سبز، آبی و زرد شدیدتر می‌شوند. رنگ سفید هم هاله آبی دارد بنابراین در حالت معمولی تفاوت 4.6 و نهایتاً 10.2 خواهد بود.

باتری

شاید باتری یکی از دلایل مهمی باشد که کاربران به جای خرید هر کدام از مدل‌های سری گلکسی اس 10، سراغ مدل اس 10 لایت بروند. به خاطر اندازه بزرگی که این موبایل دارد، سامسونگ در آن یک منبع نیروی 4500 میلی‌آمپری قرار داده است. این باتری را پردازنده کووالکوم اسنپدراگون 855 پلاس که با فرآیند 7 نانومتری تولید شده همراهی می‌کند. در آزمایش‌های تخصصی انجام شده، گلکسی اس 10 لایت عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. در صورتی که با این موبایل وبگردی کنید،، شاهد این موضوع خواهید بود که از سایر دستگاه‌های سری گلکسی اس 10 برتری دارد و اگر این تلفن همراه را حالت استندبای قرار دهید، با سایر هم خانواده‌هایش برابری خواهد کرد.

در این بین، سامسونگ توجه ویژه‌ای به تکنولوژی شارژ سریع داشته است. همان‌طور که در ابتدای این مقاله گفتیم، گلکسی اس 10 لایت از فناوری Power Delivery 3.0 با توان 45 واتی پشتیبانی می‌کند. البته همراه با این موبایل یک شارژر 25 واتی به فروش می‌رسد. ضمناً، نباید از نقش تعیین‌کننده کابل USB-C به USB-C فراموش کنید زیرا این سیم به ظاهر ساده تأثیر بسزایی در عملکرد شارژ سریع دارد.

حالا اگر تمام ملزومات و شرایط فراهم باشد، ظرفیت باتری این تلفن همراه را می‌توان در عرضه 62 دقیقه از 0 به 100 درصد رساند. در نیم ساعت اول، 63 درصد ظرفیت پر خواهد شد. بد نیست به این نکته توجه کنید که شارژر 40 واتی تأثیر زیادی بر افزایش سرعت شارژ ندارد به طوری که تا کنون این موضوع را در نقد و بررسی تخصصی گلکسی نوت 10 پلاس هم گفته بودیم. با توضیحات داده شده، همان شارژر 25 واتی برای پر کردن منبع نیرو کفایت کرده و نسبت به سایر نمونه‌های 30 یا 40 واتی بهتر کار می‌کند.

کیفیت صدا

در مرحله بعد به بررسی این محصول سامسونگ از نظر کیفیت صدا می‌رسیم. متأسفانه این گوشی جک هدفون 3.5 میلی‌متری ندارد بنابراین باید از همان دانگل تعبیه شده جهت اتصال هندزفری استفاده کنیم. توجه داشته باشید که اگر کابل دیگری دارید، ممکن است کیفیت صدای شنیده شده متفاوت باشد.

زمانی که به این موبایل یک اسپیکر اکسترنال وصل می‌کنید، گلکسی اس 10 لایت صداها را با بیشترین وضوح و کیفیت ممکن پخش می‌کند.

حال اگر هدفون هم به این گوشی متصل نمایید، شرایط تفاوت چندانی نخواهد کرد و فقط کیفیت صدای استریو کمی بیشتر می‌شود. در مجموع عملکرد این موبایل در این زمینه قابل قبول است.

سیستم عامل و رابط کاربری

در مقایسه با نسخه اول رابط کاربری One UI، دومین ورژن این پوسته نرم‌افزاری از نظر ظاهری تفاوت چندانی ندارد. اکثر تغییرات به وجود آمده به خاطر اندروید 10 هستند. برای مثال، حالا اپلیکیشن‌ها از شما سؤال خواهند پرسید که در چه مواقعی تنظیمات موقعیت مکانی یا همان GPS فعال شود. برای فعالسازی این آپشن، سه گزینه وجود دارد که عبارتند از همیشه، هیچوقت و یا تنها زمانی که اپلیکیشن در حال اجراست.

دیگر تغییر به وجود آمده که همراه با دهمین نسخه اندروید عرضه شده، حالت تیره سرتاسری است. البته این حالت قبلاً در اولین ورژن One UI وجود داشت ولی تنها در نرم‌افزارهای سیستمی و منوها فعال بود و این‌بار به اپلیکیشن‌های متفرقه مانند اینستاگرام، جیمیل، کروم و . . . که از آن پشتیبانی می‌کنند، آمده است.

مهمترین ویژگی تازه اضافه شده را باید شیوه ناوبری مبتنی بر حرکات بدانیم. در نسخه پیشین One UI، سامسونگ دکمه‌های ناوبری و یک روش مسیریابی به خصوص را در اختیار کاربران قرار داده بود ولی با عرضه اندروید 10، یک گزینه سوم هم اضافه شده که همان شیوه مربوط به این سیستم عامل می‌باشد. با فعالسازی این گزینه، در صورت کشیدن انگشت از پایین به سمت بالا، هوم اسکرین اجرا می‌شود. کشیدن انگشت از پایین به سمت بالا و نگه داشتن، اپلیکیشن‌های باز شده اخیر را نشان می‌دهد و کشیدن انگشت از کناره‌ها هم حکم دکمه بازگشت را خواهد داشت. متأسفانه هنوز روشی برای سوئیچ کردن میان اپلیکیشن در حال اجرا و برنامه اخیر تعبیه نشده است.

شیوه ناوبری خودِ سامسونگ هم وجود دارد که در آن برای بهره‌مندی از دکمه بازگشت، باید انگشتتان را از پایین نمایشگر به سمت بالا بکشید. این روش در اوقاتی که نمی‌توانید انگشت را از کناره‌ها بکشید تا به منوی قبلی برگردید، بسیار کاربردی خواهد بود.

دیگر گزینه مهم در One UI، روش‌های بیومتریک هستند. کمپانی کره‌ای تصمیم گرفته به جای استفاده از سنسور اسکنر اثر انگشت زیر صفحه نمایش اولتراسونیک که در دیگر مدل‌های خانواده گلکسی اس 10 وجود داشت، سراغ حسگر اپتیکال برود. صادقانه بگوییم که سنسورهای اپتیکال در مقایسه با نمونه‌های اولتراسونیک کیفیت بالاتری دارند زیرا تکنولوژی موارد جدید هنوز کامل نشده است. به علاوه، هنگام نصب محافظ صفحه نمایش نیز عملکرد آنها با اختلال مواجه می‌شود.

با این اوصاف، سنسور اسکنر اثر انگشت زیر صفحه نمایش موجود در گلکسی اس 10 لایت بسیار بهتر از نمونه به کار رفته در دیگر مدل‌های گلکسی اس 10 و گلکسی نوت 10 کار می‌کند چرا که هم سریع‌تر است و هم دقیق‌تر هرچند برخی اوقات شاهد افت سرعت آن هستیم.

گویا انیمیشن‌های One UI مهمترین دلایلی هستند که این سنسور نمی‌تواند آن‌طور که باید و شاید کار کند. جالب آن‌که همین مشکل پیش از این در دیگر مدل‌های اس 10 و نوت 10 وجود داشت. زمانی که انگشت خود را روی سنسور می‌گذارید، بلافاصله شما را شناسایی می‌کند ولی باید کمی منتظر انیمیشن مربوطه بمانید تا اجرا شود. به علاوه، چنان‌چه گزینه صفحه نمایش همیشه روشن را فعال کرده بودید، باید مدت بیشتری صبر کنید تا قسمت مخصوص قرار دادن اثر انگشت ظاهر شود. انجام این کار بعضاً 1 تا 2 ثانیه به طول می‌انجامد. متأسفانه این مشکل همزمان با معرفی گوشی‌های سری اس نیز 10 وجود داشت و هنوز حل نشده است. به این نکته هم اشاره کنیم که محل قرار دادن اثر انگشت هنگام فعال بودن گزینه صفحه نمایش همیشه روشن بسیار تاریک می‌باشد به همین دلیل در شرایطی که نور زیادی وجود دارد، به سختی می‌توانیم آن را مشاهده نماییم.

در این بین یک ترفند وجود دارد تا سرعت بازگشایی قفل نمایشگر را زیاد کنید و آن هم نمایش دائمی صفحه نمایش همیشه روشن می‌باشد. با این کار، قسمت قرار دادن اثر انگشت دائماً نشان داده خواهد شد و دو بار ضربه زدن روی آن هم تمام نمایشگر را روشن خواهد کرد.

در مجموع، عملکرد این قسمت از گلکسی اس 10 لایت قابل قبول است ولی بد نیست سامسونگ هنوز هم روی آن کار کند زیرا رقبای چینی تا کنون به راهکارهای فوق‌العاده‌ای دست یافته‌اند.

در میان گزینه‌های صفحه نمایش همیشه روشن، چند آپشن هستند که کارایی آن را افزایش می‌دهند. برای مثال، شما می‌توانید آن را زمان‌بندی کنید و یا مشخص نمایید با توجه به تایم روز فعال یا غیرفعال شود.

یک مشکل دیگر که در One UI وجود دارد این است که وقتی دکمه پاور را نگه می‌دارید تا گوشی ری‌استارت یا خاموش شود، دستیار هوشمند سامسونگ یا همان بیکسبی (Bixby) اجرا خواهد شد. متأسفانه این آپشن به صورت پیش‌فرض فعال می‌باشد هرچند امکان تغییر آن وجود دارد.

صرف‌نظر از مشکلات و توضیحات داده شده پیرامون بازگشایی قفل نمایشگر و فعالسازی بیکسبی، همه چیز در One UI 2.0 طبیعی است که البته همین‌گونه نیز انتظار می‌رفت زیرا در گلکسی اس 10 لایت یکی از قدرتمندترین پردازنده‌های دنیا به کار رفته است.

عملکرد

وجود پسوند “لایت” ممکن است شما را به اشتباه بیندازد و فکر کنید که سامسونگ سعی کرده با کاهش سرعت دستگاه، یک عضو ارزان‌تر را به خانواده اس 10 اضافه کند اما واقعیت چیز دیگری است. با خرید سامسونگ گلکسی اس 10 لایت صاحب گوشی می‌شوید که یکی از سریع‌ترین پردازنده‌های دنیا را در خود جای داده است. باید اذعان کنیم که اسنپدراگون 855 در مقایسه با اسنپدراگون 855 پلاس انتخاب بهتری می‌باشد. به طور کلی تفاوت این دو تراشه بسیار ناچیز بوده و تنها در زمان اجرا بازی‌های سنگین احساس می‌شود زیرا پردازنده دارای پسوند “پلاس” از پردازنده گرافیکی تقریباً قدرتمندتری بهره می‌برد. به علاوه، اسنپدراگون 855 در مقایسه با اگزینوس 9820 موجود در سایر اعضای گلکسی اس 10 عملکرد بهتری دارد.

به هر حال، با توجه به اینکه کووالکوم اسنپدراگون 855 در سایر گوشی‌های پرچمدار نیز حضور داشت، می‌دانیم باید از آن چه انتظاری داشته باشیم. این تراشه هشت هسته‌ای، یک هسته Kryo 485 با نهایت سرعت 2.84، سه هسته Kryo 485 با نهایت سرعت 2.42 و چهار هسته Kryo 485 با نهایت سرعت 1.78 گیگاهرتزی دارد. ضمن اینکه Adreno 640 هم وظیفه پردازش فعالیت‌های گرافیکی را بر عهده خواهد داشت.

این چیپ‌ست قدرتمند را رم‌های 6 یا 8 و حافظه داخلی 128 گیگابایتی همراهی می‌کنند که البته امکان افزایش آن با استفاده از یک مموری کارت میکرو SD نیز وجود دارد.

 دوربین

مطمئناً دوربین عقب گلکسی اس 10 لایت با لنز اصلی 48 مگاپیکسلی مهمترین نقطه قوت آن به شمار می‌رود و در این بین تکنولوژی ثابت‌سازی اپتیکال تصاویر سامسونگ یا همان Super Steady با هماهنگی فوق‌العاده با نرم‌افزار و سخت‌افزار بیش از سایر گزینه‌ها می‌درخشد. پیش از این و در گوشی‌های قبلی کمپانی کره‌ای دیده بودیم که آپشن مذکور به خوبی کار می‌کند و ویدیوهای باکیفیتی می‌گیرد اما این‌بار نخستین بار است که چنین فناوری به یک لنز بزرگ‌تر با دریچه دیافراگم f/2.0 می‌آید.

لنز اولترا واید 12 مگاپیکسلی با دریچه دیافراگم f/2.2 چندان تازگی ندارد و می‌تواند زوایای 123 درجه‌ای را پوشش دهد.

همان‌طور که در بخش مقدمه نیز گفتیم، تنها نکته جدید در مورد دوربین اصلی، اضافه شدن لنز مکرو 5 مگاپیکسلی است. بهتر می‌بود سامسونگ از یک لنز تله فوتو با قابلیت زوم دو برابری استفاده می‌کرد. به هر ترتیب، این اتفاق در حالی رخ داده که سایر برندها لنزهای مکرو 2 مگاپیکسلی را در محصولاتشان قرار می‌دهند اما کمپانی کره‌ای این‌بار سراغ یک سنسور 5 مگاپیکسلی رفته که انصافاً تصاویر کلوزآپ باکیفیتی می‌گیرد.

دوربین سلفی هم یک لنز 32 مگاپیکسلی با دریچه دیافراگم f/2.2 می‌باشد و با ترکیب پیکسل‌های موجود در تصاویر می‌تواند خروجی‌های 8 مگاپیکسلی به ثبت برساند.